Uroczystości i spotkania
Uroczystości patriotyczne – program wychowania patriotycznego realizujemy wielopłaszczyznowo, kształtując świadomość młodego pokolenia Polaków na drodze licznych przedsięwzięć organizowanych na terenie szkoły i poza nią.
Święto Szkoły 27 września – organizowane na pamiątkę uroczystości nadania naszemu Liceum imienia Batalionu Armii Krajowej „Parasol”. Tego dnia nowi uczniowie składają ślubowanie na Sztandar Szkoły.
Sesje naukowe – organizowane kilka razy w semestrze z poszczególnych dziedzin, podczas których młodzież może się zapoznać z mało znanymi problemami współczesnej nauki.
Spotkania z absolwentami
W naszej szkole tradycyjnie od lat w pierwszy piątek grudnia odbywają się spotkania z absolwentami. Zapraszamy uczniów wszystkich roczników. Rozmawiamy z nimi o ich losach, studiach, pracy. Czasami pojawiają się z rodzinami, z dumą prezentują swoje pociechy. Przy herbacie i cieście nauczyciele i ich wychowankowie wspominają, dzielą się doświadczeniami, radzą nad przyszłością szkoły.
Obecni uczniowie, którzy to spotkanie przygotowują, mogą porozmawiać o uczelniach swoich starszych kolegów, a także posłuchać opinii o Hawajskiej z perspektywy ludzi dorosłych. Wszyscy, nauczyciele i uczniowie, czekają co roku na te odwiedziny.
Ważne jest dla nas, że absolwenci wracają do swojej szkoły i nie chcą z nią tracić kontaktu. To bardzo wzbogaca obie strony. Serdecznie zapraszamy.
Życie kulturalne
Teatr – jedną z form kształtowania osobowości uczniów naszej szkoły jest wychowanie kulturalne, realizowane w różnorodnych formach, między innymi poprzez wizyty młodzieży w warszawskich teatrach.
Kino – uczniowie „Parasola”, mimo swej miłości do teatru, doceniają również dorobek twórców w służbie X Muzy.
Wystawy – chętnie uczestniczymy w bieżących wydarzeniach kulturalnych, chodzimy do muzeów.
Wieczory filmowe na Hawajskiej.
Partnerstwo z Ukrainą
Od kilkunastu lat nasza szkoła realizuje autorski program partnerstwa ze Szkołą nr 36 z Żytomierza na Ukrainie. Program ten z jednej strony jest realizacją ważnej części wychowania patriotycznego naszej młodzieży, a z drugiej stanowi rozwinięcie nauczania historii.
Poczucie więzi z kresami dawnej Rzeczypospolitej traktujemy jako niezbywalny fragment polskiej świadomości. W ramach tej więzi, w naszych działaniach szukamy na południowych Kresach kontaktu nie tylko z polskością i żyjącymi tam wciąż Polakami, ale także kulturą i tradycją ukraińską. Żytomierz jest świetnym miejscem do takiej aktywności.
Żytomierszczyzna jest największym skupiskiem Polaków na Ukrainie. Położona daleko od dzisiejszych polskich granic jest pozbawiona antypolskich resentymentów i jest atrakcyjna dla młodzieży jako rzadziej odwiedzana przez polskie wycieczki.
Nasz partner – Szkoła nr 36 to szkoła ukraińska prowadząca tak zwane klasy polskie i łącząca w oryginalny sposób ukraiński patriotyzm z dbaniem o zachowanie polskiej tożsamości narodowej wśród młodzieży polskiej chodzącej do tej szkoły.
Nasz program łączy w sobie trzy typy aktywności:
- wymianę młodzieży,
- objazd historyczny,
- organizowane przez uczniów historyczne sesje naukowe.
W ciągu roku szkolnego grupy naszej młodzieży spotykają się raz w Polsce i raz na Ukrainie. Trwający tydzień pobyt w pierwszej części obejmuje odpowiednio Warszawę i Żytomierz, gdzie młodzież mieszka w domach swoich kolegów i koleżanek, a w drugiej części objazd historyczny po jednym z regionów Polski i Ukrainy.
Przy czym należy zaznaczyć, że na Ukrainie docieramy z naszymi uczniami daleko na południowy-wschód, do miejsc tak odległych jak znane z sienkiewiczowskiej trylogii Łubnie, Czechryń, Żółte Wody, czy Zaporoska Sicz.
W programie uczestniczą uczniowie naszych szkół. Wymiana polsko-ukraińska cieszy się uznaniem zewnętrznych instytucji i przez kilka lat była dofinansowywana przez Biuro Polonijne Senatu RP, a obecnie w konkursie grantowym Narodowego Centrum Kultury.
Współpraca z Domem Dziecka
W 2003 roku z inicjatywy młodzieży naszej szkoły nawiązaliśmy współpracę z Domem Dziecka „Droga” z Gościeszyna w województwie wielkopolskim. Ideą tej współpracy była charytatywna pomoc dzieciom w nim mieszkającym. Chcieliśmy choć w minimalnym stopniu pomóc i poprzez stały kontakt pokazać, że nie jesteśmy obojętni na krzywdę ludzką.
Do każdej wizyty przygotowujemy się bardzo starannie. Chcemy, aby pomoc którą organizujemy, była sensowna i zaspokajała najważniejsze potrzeby dzieci. Cała społeczność szkolna uczestniczy w zbieraniu tego, co dzieciom jest najbardziej potrzebne. Zbieramy dary rzeczowe, organizujemy zbiórkę odzieży, gromadzimy książki, zeszyty i środki czystości. Co roku, podczas prezentacji klas, organizujemy kawiarenkę z ciastami upieczonymi przez uczniów. Środki przeznaczane są na potrzeby naszych podopiecznych.
Takie dary serca przyjmowane są przez dzieci z ogromną wdzięcznością. Każdą naszą wizytę bardzo przeżywają. Podczas tych krótkich spotkań nawiązuje się nić sympatii między naszą młodzieżą i podopiecznymi. Wspólne zabawy, mecze i ogniska cementują przyjaźń.
Efektem tego są rewizyty w Warszawie, podczas których dzieci gościły w domach naszych uczniów. Jest to dla nich szansa, aby poznać świat, jakiego nie miały okazji poznać i przy tej sposobności zwiedzić nasze piękne miasto. W domach rodzinnych przyjmowane są zawsze z ogromną życzliwością, ciepłem i radością. Jak ważne są takie spotkania, widać było przy pożegnaniach. Niejednemu łza kręciła się w oku.
Przez te wszystkie lata naszej współpracy zawsze przyświecały nam słowa Alberta Schweitzera, który powiedział: „Szczęście to taka wartość, która się mnoży, jeśli się ją dzieli”.
Pierwszy Dzień Wiosny
21 marca – pierwszy dzień wiosny powinien kojarzyć się ze słońcem, ciepłem, witalnością, dobrą zabawą. Topnieje śnieg, dzień się wydłużył. Jak zamanifestować wiosenne odradzanie? Najlepiej przez „zagospodarowanie” uwalniającej się energii…
W naszej szkole 21 marca od lat jest Dniem Prezentacji Klas. W tym dniu szkolny hol zmienia się w scenę, na której występują klasy lub ich przedstawiciele. Każdy zespół przygotowuje mały spektakl, w którym najpełniej wyrazi zarazem swoją odrębność i pomysłowość. Są to krótkie etiudy filmowe, scenki z klasyki literackiej, popularne skecze w nowej interpretacji, happeningi, krótkie koncerty instrumentalne lub wokalne (solowe i grupowe). Widownia to oczywiście koledzy z innych klas, nauczyciele, często goście.
Ten jednodniowy festiwal ma oczywiście swoje jury (nauczyciele, uczniowie), które ocenia i nagradza. Nad całością imprezy czuwa niezawodny Samorząd Szkolny.
Wśród publiczności także mile widziane są akcenty wiosenne – zabawne przebranie, makijaż. A szkolni dekoratorzy dbają o to, aby „Hawajska” w tym dniu naprawdę kwitła – stąd pomysł słoneczno-roślinnych dekoracji korytarzy i klas.
Zabawie towarzyszy, także od lat, działalność jednodniowej kawiarenki, której aprowizację zapewniają pasjonaci sztuki kulinarnej z grona zarówno uczniów, jak i nauczycieli. A wszystko to z myślą o wielkopolskim Domu Dziecka „Droga” w Wolsztynie, z którym szkoła współpracuje.
Przy okazji tej beztroskiej zabawy, której nie mąci perspektywa powrotu na lekcję, klasówki czy odpytywania okazuje się, ile dotąd nieodkrytych talentów i indywidualności mamy wśród nas.
SWS na Hawajskiej
Stowarzyszenie Wolnego Słowa to organizacja skupiająca byłych działaczy opozycji i podziemia niepodległościowego z lat 1976-1989. Prezesem Stowarzyszenia jest Mirosław Chojecki twórca legendarnej Niezależnej Oficyny Wydawniczej, pierwszego wydawnictwa w PRL poza zasięgiem cenzury komunistycznego państwa.
We wrześniu 2006 roku, działając w imieniu SWS-u na zlecenie Rady Warszawy Robert Krzysztoń, Krzysztof Markuszewski i Adam Hohendorff zorganizowali w warszawskich szkołach średnich cykl lekcji poświęconych wydarzeniom Czerwca 1976 roku w Ursusie i Radomiu. Pierwszą szkołą w Warszawie, w której odbyły się takie lekcje, było właśnie Społeczne Liceum Ogólnokształcące nr 4 przy Hawajskiej.
W kolejnych latach w naszym liceum witaliśmy kolejnych prelegentów z SWS-u, którzy opowiadali o roli mediów niezależnych w kształtowaniu się społeczeństwa obywatelskiego w latach 70-ych i 80-ych XX wieku. Gośćmi naszej szkoły byli m.in. Krzysztof Markuszewski (członek Zarządu SWS, w latach 80-ych redaktor podziemnego „Robotnika”), Jacek Szymanderski (więzień sumienia lat 80-ych, poseł solidarnościowy na Sejm RP w latach 1989-1991), Wojciech Przygoński (kolporter „Tygodnika Wojennego”- jednego z najważniejszych pism podziemnych w stanie wojennym), Robert Krzysztoń (działacz podziemnego Niezależnego Zrzeszenia Studentów, organizator akcji informujących o łamaniu praw człowieka w Wietnamie).
Lekcje prowadzone w kameralnych kilkunastoosobowych klasach pozwoliły na bezpośredni i żywy kontakt z młodzieżą, która zadawała niełatwe pytania dotyczące nie tylko czasów komunizmu, ale i współczesności, w której powinniśmy nauczyć się korzystać z dobrodziejstw wywalczonej wolności i ponosić za nią pełną odpowiedzialność.